شورای پژوهشی تاریخ شفاهی دفاع مقدس

تعریف کلی

تاریخ شفاهی یکی از شیوه های پژوهش در تاریخ است که به شناسایی شرح وقایع و رویداد ها و حوادث تاریخی خاص بر اساس شنیده ها و مشاهدات مربوط به آن رویداد از زبان عوامل ایجاد یا حاضرین در آن می پردازد. این شیوه نگارش تاریخ نقش ارزنده ای در عرصه جمع آوری، آماده سازی و نگهداری اطلاع رسانی حوادث بر تکمیل و تصیح اطلاعات و رخدادهای دفاع مقدس داشته خواهد داشت.

اعضا شورا

نمایندگان سازمان های کشوری و مراکز نظامی و دانشگاهی در سراسر کشور از جمله سازمان های اسناد و کتابخانه ملی، 

آموزش عالی، کتابخانه آستان قدس رضوی، ارتش جمهوری اسلامی، جهاد سازندگی، سپاه پاسداران و ان جی او های 

مرتبط با این موضوع، تاریخ شفاهی ایثارگران دفاع مقدس و بنیاد شهید

وظایف و اختیارات

تدوین آیین نامه ها و شیوه نامه های تخصصی تاریخ شفاهی دفاع مقدس برای ایجاد همگرایی سازمان ها و مراکز نظامی جهت ثبت و ظبط و تدوین و تاریخ شفاهی ایثارگران دفاع مقدس بانظارت سازمان اسناد و مدارک دفاع مقدس و بهره مندی از نظرات تخصصی کارشناسان سازمان که به لحاظ علمی و حضور در مناطق عملیاتی دوران دفاع مقدس در این زمینه صاحب نظر می باشند.

آیین نامه ها

1. شیوه نامه های تخصصی تاریخ شفاهی ایثارگران دفاع مقدس
2. شیوه نامه ارزیابی کتب تاریخی شفاهی دفاع مقدس
3. تدوین فرم پیشنهادی اجرای طرح تدوین تاریخ شفاهی ایثارگران دفاع مقدس بر اساس جغرافیا و نیروی انسانی هر استان
4. آیین نامه ثبت، ظبط و تدوین تاریخ شفاهی ایثارگران دفاع مقدس

اهداف

سیاست گزاری و راهبری، شناسایی،  جمع اوری، ثبت و ظبط و ساماندهی تاریخ شفاهی ایثارگران جهت دستیابی به اطلاعات جدید و زوایای پنهان دفاع مقدس و تدوین گنجینه مرجع جامع اسناد  و مدارک دفاع مقدس

وظایف شورای هماهنگی تاریخ شفاهی

1. تغییر چشم انداز های سیاست های تاریخ شفاهی
2. هدایت، کنترل و نظارت بر تمام فعالیت های مرتبط با تاریخ شفاهی ایثارگران
3. استاندارد سازی فرم های مورد نیاز در حوزه تاریخ شفاهی
4. ابلاغ شیوه نامه های تخصصی نظامی به اعضای شورا و اجرا کردن دستگاه های متبوع بر اساس آن